Ongewild gebonden

Of het nu gaat om die ene collega die je niet kan luchten , een ex waar je voogdij mee deelt of een niet zo fijn familielid , soms is men gebonden aan een persoon waarvan je denkt : " die zou ik niet als vriend uitkiezen en zie ik liever niet verschijnen ". Helaas heb je het soms niet voor het kiezen , maar hoe je er zelf mee omgaat wel .

In plaats van die persoon dan te mijden , stel jezelf eens de vraag : " Waarom ? Wat stoort me aan die persoon ? ".

Probeer vanuit dat antwoord verder te werken , want vaak hebben we de oplossing in eigen handen om toch door één deur te kunnen met die persoon en je er minder aan te ergeren .

Is het bijvoorbeeld iemand die je als storend ervaart omdat die veel aandacht opeist ? Stel jezelf dan de vraag waarom ? Wie weet is die persoon gewoon eenzaam en geniet die even van de aandacht rondom , dat maakt dat je hart er zachter voor word en je misschien zelf wel even een babbeltje ermee kan slaan . Is die persoon zeer kritische en ervaar je het steeds als kritiek , wie weet heeft die persoon het wel goed met je voor maar brengt die het wat te hard in woorden .. Als je de vinger aan de pols kan leggen van wat je als storend ervaart , kan er verder worden gebouwd naar de oplossing .

Als het dan gaat over gemeenschappelijke voogdij bijvoorbeeld , is er vaak sprake van onafgehandelde zaken tussen de ex-partners die in het heden nog steeds worden meegedragen en niet worden uitgesproken maar voelbaar is . Sta er even bij stil dat , ongeacht jullie geschiedenis , jullie altijd de kinderen als link zullen hebben . Wees een voorbeeld voor hun toekomst . Laat zien dat jullie steeds beide achter hen staan en hen graag zien , hoe moeilijk jullie het als koppel hadden , dat hoort nog steeds de gemeenschappelijke factor te zijn en op nummer 1 te staan . Hoe jullie interactie was als koppel staat los van de kinderen . Probeer samen consctructief te zijn naar de kinderen toe .

Ze zullen je er later dankbaar voor zijn .

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.